بررسی فراوانی نسبی اتومایکوزیس در مراجعه کنندگان به درمانگاه گوش و حلق و بینی بیمارستان بقیه ا…«عج»

اهداف. اتومایکوز ی س عفونت شایع قارچی گوش خارجی است که در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان دیده می شود. این بیماری یکی از معمول ترین مشکلاتی است که پزشکان و به خصوص متخصصین گوش و حلق و ب ی نی با آن روبه رو می باشند. لذا، این تحقیق به منظور بررسی وضعیت این بیماری در مراجعه کنندگان به درمانگاه گوش و حلق و بینی بیمارستان بقیه ا...«عج» ب ه مدت دو سال ( 1383-1381 ) انجام گرفت. روش  ها. تعداد 35 بیمار (23 نفر مذکر و 12 نفر مؤنث) با تشخیص بالینی اتومایکوزیس مورد بررسی قارچ شناسی قرار گرفتند. به منظور تشخیص بیماری پس از نمونه برداری از گوش، آزمایش مستقیم با پتاس 10 درصد و کشت نمونه ها بر روی دو محیط سابورو دکستروز آگار و سابورو دکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل صورت گرفت. به منظور تعیین گونه قارچ از روش های آزمایشگاهی و تست های افتراقی مختلف استفاده گردید. یافته ها. در این بررسی از 35 بیمار با تشخیص بالینی اتومایکوزیس، با توجه به نتایج آزمایشگاهی تنها 20 نفر (1/57 درصد) مبتلا به اتومایکوزیس تشخیص داده شدند . ا ز این تعداد 12 نفر (3/34 درصد) مذکر و 8 نفر (8/22 درصد) مؤنث بودند. بیشترین تعداد موارد بیماری در گروه سنی 40-30 سال مشاهده گردید. عوامل قارچی جدا شده به ترتیب فراوانی عبارت بودند از: آسپرژیلوس نایجر 14 مورد ( 7/43 درصد)، کاندیدا آلبیکانس 5 مورد (6/15 درصد)، آسپرژیلوس فومیگاتوس 4 مورد (5/12 درصد)، گونه های آسپرژیلوس 3 مورد (4/9 درصد)، آسپرژیلوس گلوکوس, پنی سیلیوم و گونه کاندیدا هر یک 2 مورد (2/6 درصد). نتیجه گیری. در این بررسی فراوان ترین قارچ های جدا شده از بیماران مبتلا به اتومایکوزیس، گونه های آسپرژیلوس و کاندیدا بود که با بررسی دیگر محققان در ایران و سایر کشورها مطابقت دارد . به علاوه با وجود شیوع 1/57 درصد بیماری اتومایکوزیس در مراجعه کنندگان به درمانگاه، ضرورت توجه بیشتر به اقدامات تشخیصی دقیق و پیشگیرانه اهمیت دارد. بررسی حاضر نشان داد ؛ بیماری اتومایکوزیس را تنها از روی علا ی م بالینی نمی توان تشخیص داد و لازمه آن تشخیص آزمایشگاهی است.